Nog precies een maand, dan is het zover: dan zijn we niet een half jaar, niet een heel jaar, nee, dan zijn we twee jaar aan het klussen! Twee jaar klussen, het klinkt bizar. Hoe we dit volhouden? Nou eh… tja. Dat wisselt nog wel eens. Soms zijn we gefrustreerd, dan weer heel trots op onszelf. En wat de moed erin houdt: we gaan nog steeds vooruit. Maar wat pas echt bemoedigend werkt, is dat we er niet alleen voor staan. In die twee jaar klussen heeft een lange rij vrijwilligers ons praktisch en emotioneel bijgestaan. En daarom vandaag: een ode aan de vrijwilliger!
Fantastische familieleden, vrienden, collega’s en voorheen volslagen vreemden! Jullie pakten de slopershamer op en smeten vele kilo’s puin in de container. Jullie maken onze kozijnen, deuren en keukens op maat. Jullie schilderen, poetsen en vegen. Jullie koken heerlijke maaltijden voor ons, passen op de kinderen en luisteren naar onze verhalen. Jullie geven ons goede adviezen en geven jullie vakkennis aan ons door. Niet te beroerd om een raar wit pak aan te trekken, mondkapjes te dragen en prikkend isolatiemateriaal te verdragen, helpen jullie ons enorm! Als wij gebroken zijn, zijn jullie ons gips.
En die mooie fase breekt nu ook weer aan: gipsen! Nee, geen handen of armen dit keer. Vrijdag komt er een flinke stapel gipsplaten om tegen de muur te schroeven. Dan worden de wanden met handenvol vierkante meters tegelijk netjes afgewerkt en gaat het plotseling op een bewoonbaar huis lijken. Dus: iedereen die zin heeft om ook een schroefje bij te dragen: Zaterdag 23 en zaterdag 30 november worden de Grote Gips Dagen! Sla nu je slag, want op=op!