Samen in daad en gebed naast elkaar staan.
Dat deden twee gezinnen en een single. Zo vonden ze samen kracht en inspiratie bij God. Het was een verademing om dit te doen bij de soms ingewikkelde relaties en gecompliceerde situaties in de buurt waar zij woonden. Toch merkten ze dat het, met name voor de vrouwen, steeds zwaarder werd om gastvrijheid te combineren met de behoefte van het gezin. Daardoor ontstond het idee van een woongemeenschap.
Een zoektocht naar het juiste pand.
Na een moeizame start blijkt onze contactpersoon bij Pact op Zuid goud waard te zijn als hij alle juiste mensen om één tafel weet te krijgen. Na een aantal gare, oude panden komen we onze huidige woning tegen: een aantal panden middenin de Millinx aan een plein met speeltuin, die worden aangeboden als kluswoningen door de gemeente Rotterdam.
Start van de groei van het groepsproces.
Een woongemeenschap starten gaat samen met vele boeiende vragen die we uiteindelijk in eenheid zullen moeten kunnen beantwoorden. Hoe willen we onze woongroep vormgeven? Willen we mensen opvangen en wie? In welke mate hebben we privacy nodig en wat willen we delen? Hoe vaak willen we samen eten, elke avond of één keer in de week? Ook samen ontbijten, of dat echt niet?
Het beestje krijgt een naam.
Tijdens een gezellig weekend (juli 2010) weg leren we elkaar betere kennen, worden er plannen op papier gezet en uiteindelijk een visie-document gemaakt. Na lang brainstormen komt ‘Samenhuis Ernaast’ op papier te staan. Tijdens een avond komt Marjon, een verslaafde vriendin die regelmatig langs komt waaien, en hakt de knoop door. Dit zal de naam zijn.
Een woongemeenschap; geen standaard hokje.
We zijn geen gezin, maar ook geen bedrijf. We wonen samen, maar hebben wel weer ons eigen gedeelte. In alles moeten we zelf onze weg vinden, oplossingen liggen nooit voor de hand. Praten met projectontwikkelaars, woningstichtingen, een architect, een notaris, de belastingdienst, een financieel adviseur.
We doen nieuwe ervaringen op. We leren snel veel bij.
Met veel creativiteit en geduld vorderen we stapje voor stapje op weg naar de concrete realisering van de woongroep. We doen alles in het geloof dat wanneer God een deur opent, niemand die kan sluiten. In vertrouwen dat als Hij er één sluit, dat die ook beter dicht kan blijven.
Klaar voor de start..
In maart 2011 richten we ‘Vereniging Samenhuis Ernaast’ op, bij KvK en notaris. De Triodos bank keurt de offerte goed, en zo kan de vereniging Millinxstraat 40/42 kopen. De vier panden moeten inwendig helemaal worden gesloopt en weer opgebouwd. Gelukkig worden we in dit hele proces begeleid door Urbannerdam (woonadviesbureau), een architect en later ook een vergunningencoach.
Elk vrij moment klussen.
Tienduizenden kilo’s puin worden afgevoerd. Een nieuw dak, nieuwe kozijnen, dubbel glas en een centraal trappenhuis worden geplaatst. Elektra-, gas- en waterleidingen worden opnieuw aangelegd en vier cv-ketels geïnstalleerd. Wanneer de tussenmuren worden doorbroken worden is het één huis.
Planning verandert.
Het blijkt dat het huis niet afkomt in 2012, daarom wordt er gefocust op de bovenste verdiepingen. In november/december 2012 worden keukens en badkamers geïnstalleerd, en eind december wonen we allemaal in het Samenhuis. Al dan niet op een tijdelijke kamer.
Het gewone leven gaat ook door.
We kunnen niet alles aan de kant blijven zetten voor het huis, daar gaat het klussen niet meer zo hard in 2013 als in het jaar ervoor. Mede dankzij de vele familieleden, vrienden en collega’s die meehelpen, begint langzaam maar zeker ook daar het einde in zicht te komen. Intussen hebben we al veel buren leren kennen en raken we steeds meer betrokken bij het wel en wee in de Millinx.